عالیجناب آنتونیو گوترش
دبیرکل محترم سازمان ملل متحد
با احترام
فاجعه بزرگ انسانی که این روزها در غزه شکل گرفته است، جلوه ای دیگر از تضییع تاریخی حقوق ملت مظلوم فلسطین و اعمال صریح زور علیه صاحبان اصلی سرزمین های اشغال شده توسط حاکمان اسرائیلی است.
این روزها مستمراً نه تنها زنان و مردان بی گناه و جوانان و کودکان بی پناه از سوی این قدرت جبار به خاک و خون کشیده می شوند، بلکه بیمارستان ها، مراکز آموزشی و درمانی و امداد رسانی، مسجدها و کلیساها نیز از حمله های وحشیانه و ویرانگر در امان نیستند.
اقدامات اسرائیل نقض بدیهی ترین قوانین جنگ و مبانی حقوق بین الملل بشر دوستانه و مصداق آشکار جنایت علیه بشریت، نسل کشی و پاکسازی قومی است.
آقای دبیر کل!
رهبران اسرائیل در همین شرایط نگران کننده با بیپروایی به برخوردهای نژاد پرستانه خود در برابر قربانیان فلسطینی افتخار می کنند. آنان نه به قطعنامه های مصوب در سازمان ملل متحد خود را متعهد می دانند و نه حتی پایبند به پیمان های نابرابری هستند که با رهبران فلسطین امضا کردهاند. هر روز جنایتی علیه یک ملت آواره از سوی آنان در حال وقوع است و سرزمینهای اندک نیز در حال تصاحب و تاراج توسط آنان است. چنین اقدامات غیرقانونی با این هدف صورت می گیرد که حق مردم فلسطین برای داشتن یک کشور آزاد و مستقل را تضییع کند.
با تشکر از موضع گیری شجاعانه اخیرتان در برابر این فاجعه جهانی، انتظار دارم که بنا به مسئولیت سنگینی که از سوی ملت ها به عهدهتان گذاشته شده است، همت و تلاش عملی خود را برای تحقق فوری امور زیر بکار گیرید:
۱- قطع فوری حملات علیه مردم مظلوم غزه و دیگر سرزمینها و آتش بس بسیار سریع و جلوگیری از تداوم این فاجعه انسانی.
۲- فراهم آوردن امکان دسترسی سریع و کافی به ابتدائی ترین امکانات زندگی برای مردم داغدار و آسیب دیده غزه.
۳- تمهید زمینه برای برداشتن گامی عملی به سوی صلح عادلانه و تامین حقوق پایمال شده فلسطینیان از طریق الزام به اجرای کامل قطعنامه های شورای امنیت و مصوبه های سازمان ملل متحد؛ فرایندی که مرتبا از سوی اسرائیل نقض شده و مورد بی اعتنائی قرار گرفته است.
۴- فراهم آوردن مقدمات محاکمه و برخورد جدی با عاملان جنایت علیه بشریت و نسل کشی و جنایات جنگی.
موفقیت شما و سازمان ملل متحد را در ایفای این نقش تاریخی، اخلاقی و حقوقی آرزو دارم.
با احترام مجدد
سیّد محمّد خاتمی
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟